RTG w diagnostyce stomatologicznej
Nieodzownym elementem leczenia stomatologicznego jest RTG zębów, czyli najczęściej wykonywane badanie diagnostyczne. Polega ono na prześwietleniu określonej partii organizmu promieniami rentgenowskimi. Podczas badania wykorzystywana jest szczególna właściwość promieniowania, które w różnym stopniu jest wchłaniane przez poszczególne tkanki i tym samym różnią się one kolorem na zdjęciu. Jak można wykorzystać badanie RTG w diagnostyce stomatologicznej?
Na czym polega prześwietlenie?
Badania z użyciem promieniowania pozwalają zdiagnozować zmiany patologiczne, dlatego są niezbędne do planowania zabiegów oraz umożliwiają bieżącą kontrolę procedur leczniczych. Prześwietlenie to badanie obrazowe, którego efektem jest obraz dwuwymiarowy. Jest krótkotrwałe, bezbolesne i bezpieczne dla pacjenta. Polega na naświetlaniu wybranego rejonu ciała wiązką promieni rentgenowskich, wytwarzanych przez lampę rentgenowską. Promienie przenikają częściowo przez ciało pacjenta, a następnie padają na tzw. błonę rentgenowską, która jest rodzajem błony fotograficznej. Obraz tworzy się dzięki temu, że różne tkanki w różnym stopniu pochłaniają promienie rentgenowskie. W przypadku badania rentgenowskiego zębów tkanka kostna wchłania ich więcej, więc na zdjęciach jest ona uwidoczniona w kolorze białym. Miękkie tkanki i narządy wewnętrzne pochłaniają mniej promieniowania, więc na zdjęciach są ciemniejsze.
Rodzaje badań z wykorzystaniem promieniowania jonizującego
Diagnostyka rentgenowska jest obecnie istotnym elementem leczenia stomatologicznego. Tradycyjne zdjęcia RTG wykonywane na kliszy zostały wyparte przez radiografię cyfrową, która pozwala uzyskać wynik badania w czasie rzeczywistym, na ekranie komputera. Podczas pierwszej wizyty, w celu wykrycia zmian chorobowych, wykonywane jest coraz częściej zdjęcie pantomograficzne, czyli panoramiczne. Zdjęcie takie pokazuje całe uzębienie – struktury kostne żuchwy, szczęki i stawy oraz zmiany chorobowe, które są niedostępne dla oka w badaniu klinicznym. W diagnostyce ortodontycznej wykorzystuje się zdjęcie cefalometryczne, czyli boczne czaszki. Do oceny stanu zębów leczonych endodontycznie zastosowanie mają zdjęcia wewnątrzustne, które pozwalają na ocenę szczelności wypełnienia kanału oraz obecności lub braku zmian zapalnych w tkankach otaczających korzeń zęba. Pozwalają one także na wykrycie próchnicy wtórnej, rozwijającej się pod wypełnieniem. Najnowsze możliwości diagnostyczne daje stomatologiczna tomografia wolumetryczna, która pozwala na obrazowanie struktur w technologii 3D.
